Skip to content

Korekcja uszu

Zabieg korekty odstających małżowin usznych należy do najczęściej wykonywanych zabiegów kosmetycznych u dzieci, a także dorosłych. Wada najczęściej występuje obustronnie, z niewielką przewagą u dziewczynek. Przyjmuje się, że odstające małżowiny uszne może mieć nawet ok. 5 % populacji. Kształt małżowiny jest dziedziczny, a do ciekawostek należy fakt, iż kiedyś stanowił podstawę do ustalenia ojcostwa.

Najczęstsza przyczyną odstawania małżowiny usznej jest niedorozwój lub brak grobelki i jej odnóg (jest to chrzęstna rzeźba w kształcie litery y), zbyt głęboka muszla lub wada skojarzona. Do rzadszych przyczyn należą: obecność tzw. guzków Darwina, które są wyniosłością na obrąbku, ucho z dodatkową odnogą grobelki, a także ucho Machiavellego lub satyra, w których górna część małżowiny jest płaska, duża i oddalona od czaszki. Odstawanie małżowin usznych stwierdza się na podstawie prostego badania klinicznego, jakkolwiek istnieje również możliwość precyzyjnego określenia odstawania na podstawie pomiaru ściśle określonych kątów tj. czaszkowo-muszlowego, muszlowo-czółenkowego oraz skroniowoobrąbkowego. Ogólnie przyjmuje się, że małżowina jest odstająca, gdy najbardziej odległy punkt obrąbka jest oddalony od czaszki więcej niż 2 cm.

Odstające małżowiny uszne są w bardzo wielu przypadkach problemem nie tylko natury estetycznej ale i psychicznej. Dzieci z tą wada są często obiektem żartów i kpin ze strony rówieśników, nierzadko już w wieku przedszkolnym. Pojawia się zatem pytanie:

Kiedy najwcześniej możemy poddać się operacji korekcji uszu?

Małżowina uszna najintensywniej rośnie do 5. roku życia, osiąga wtedy 85 % swojej ostatecznej wielkości, dlatego zabiegu nie wykonuje się u młodszych pacjentów.

 

Przygotowanie do zabiegu

Korekcja uszu nie wymaga specjalnych przygotowań ze strony pacjenta. Aby przystąpić do zabiegu, należy wykazywać się dobrym stanem zdrowia i mieć dobre wyniki badań – morfologii, APTT, poziomu elektrolitów i innych zaleconych. Kobiety powinny poddawać się operacji po miesiączce. Przeciwwskazaniami do korekcji uszu mogą być zaburzenia krzepliwości krwi oraz stan zapalny skóry w operowanym obszarze.

Zabieg

W przypadku dzieci, zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, zaś u osób starszych w pełni wystarcza znieczulenie miejscowe. Korekcja uszu ma na celu przede wszystkim poprawę wyglądu pacjenta, a w konsekwencji również jego samopoczucia.

Zabieg rozpoczyna się od miejscowego znieczulenia małżowiny. Następnie, z tylnej części małżowiny wycina się skórę w kształcie wrzeciona, tak iż powstała po zabiegu blizna jest całkowicie niewidoczna. Kolejno przystępuje się do modelowania chrząstki, które polega na delikatnym jej ścieczeniu (nacinaniu chrząstki) oraz założeniu niewchłanialnych szwów modelujących, tak by utrzymać ustawienie chrząstki w pożądanym położeniu. Po wykonaniu dokładnej hemostazy pozostaje założenie szwów skórnych. Następnie zakłada się opatrunek uciskowy, który jest codziennie zmieniany.

Rekonwalescencja

Bezpośrednio po zabiegu, pacjenci mogą odczuwać dyskomfort z powodu obrzęku i przekrwienia małżowin usznych. Szwy skórne zza małżowiną usuwane są na 8-10 dobę od zabiegu. Bardzo ważne jest zastosowanie się do dalszych zaleceń pozabiegowych. Należy pamiętać, że osłabiona w trakcie zabiegu chrząstka jest bardzo podatna na urazy, stąd tak ważna w szczególności w przypadku dzieci ostrożność w trakcie kontaktu z rówieśnikami, zabaw i gier zespołowych. Przyjmuje się, że przebudowa chrząstki może trwać do 6 miesięcy.

Możliwe powikłania

Zabieg korekcji odstających uszu wykonywany przez doświadczonego chirurga jest zabiegiem bezpiecznym, obarczonym niewielkim ryzykiem powikłań i komplikacji pozabiegowych.

Do takich można zaliczyć: krwiak, infekcję, ponowne odstawanie małżowiny usznej oraz wystąpienie przerośniętych blizn lub keloidów.

Jednym z powikłań korekcji uszu jest bliznowiec, czyli przerośnięta, trudna do ukrycia blizna, wyrastająca poniekąd z tej pozostałej po operacji. W leczeniu bliznowców (keloidów) stosuje się m.in. opatrunki okluzyjne z silikonem, ostrzykiwanie sterydami, laseroterapię.

Powstający w niektórych przypadkach krwiak w obszarze operacyjnym, może świadczyć o infekcji chrząstki. Zmiana może wchłonąć się samoczynnie, lecz niekiedy wymaga usunięcia operacyjnego.

Wybierając renomowaną klinikę i sprawdzonego chirurga plastyka można znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań, które w przypadku operacji korekcji uszu występują dość rzadko.

 

Efekty zabiegu korekcji uszu:

    • bardziej symetryczny wygląd obydwu małżowin,
    • bliższe przyleganie małżowin do głowy (zmniejszone odchylenie),
    • lepszy wygląd,
    • lepsze samopoczucie pacjenta.